Uitgelezen november 2025

Drie kleine, grootse boeken. Dat krijgt u van ons in november: drie vette kluiven in een paperbackvacht. Beginnen doen we met Gewone Hollandse jongens van de Roemeens-Nederlandse Mira Feticu. Een zinderend, lijfelijk en poëtisch verslag van liefde en rouw zoals u het nooit eerder las. Drie jaar na de dood van haar partner voelt een vrouw een allesverzengende lust voor haar jonge schoonbroer. Gewone Hollandse jongens geeft, alleen al door die invalshoek, veel stof tot nadenken en kan door de liefhebber ook worden ingezet als basis voor ongemakkelijke gesprekken aan de kersttafel.

Nog een boek waarop u lang kunt blijven kauwen na lezing: Minihorror van de Servische auteur Barbi Marković. Minihorror kan gelezen worden als een bundeling korte verhalen over steeds dezelfde personages – Mini en Miki – of als een roman in fragmentarische avonturen. Eén ding is zeker: Mini en Miki krijgen het zwaar te verduren, want de wereld waarin zij terechtkomen is geen Disneyland, maar een neoliberaal, oververmoeid, xenofoob Wenen. Aan de hand van even griezelige als herkenbare slices of life verwoordt Marković op akelig precieze wijze de vervreemding die ons allemaal wel eens bevangt.

Vervreemding is er ook bij Sarah Arnolds, auteur van de steengoede verhalenbundel Het gore lef. Rob van Essen – toch een beetje de koning van het Nederlandstalige korte verhaal – stelt dat ieder verhaal van Sarah Arnolds zijn intrek neemt in je hoofd en daar voorlopig niet meer weggaat. De rode draad in dit beklijvende debuut? Liegen. ‘Er was niets zoek. Niemand hoefde gered te worden. En dat is hoe ik leerde liegen,’ zo opent Arnolds een van haar verhalen. Hadden we al vermeld dat ze vaak ook grappig is?

De Vooruitlezer is auteur en journaliste Tine Hens. Zij brengt dit jaar Archief van mogelijk verlies uit: een mengeling van fictie en non-fictie over het verdwijnen van fauna en flora als gevolg van de klimaatcrisis. De muziek is van saxofonist Alban Sarens.